Bir Kurban Bayramını daha geride bırakıyoruz. Bu bayramda da haberler hep acemi kasaplar üzerineydi.
Haber malzemesi olarak baktığımız zaman, bir sakınca yok. Haber malzemesi var! Ama ortada ucu açık olan olaylar yaşanıyor. Sonu ölümle dahi bitmesi muhtemel kazalar…
Bu yıl da binlerle ifade edilen yaralanmalar var. (sadece hastane kayıtları ile Urfa’da 84, Türkiye’de 3 bin 232 acemi kasap vakası var) Bu, her yıl aynı gerekçelerden kaynaklanan vakalardır. Büyük baş hayvanları sokaklara salıyorlar. Ondan sonra kovalamacalar başlıyor. Sonrasında da sonu tatsızlıkla biten maceralar…
Bu yıl Şanlıurfa’da yine boğa kovalamacalar yaşandı. Allah’tan geçen yıl yaşanan kasap vahşeti bu yıl yaşanmadı.
Yaşlı bir dayı anlatıyordu, eskide köylerde tuvalet yokmuş. Şu an rütbesini bilmediği bir jandarma komutanı varmış. Köylülerin başına köylülerin deyimi ile “bela” olmuş. Her gün köye gelir köyde tuvaleti olmayanları fırçalarmış. Bir an önce tuvalet yapmaları için kızarmış. O zamanlar asker korkusu çok olduğundan kimse itiraz edemiyormuş bu isteğe; ama Köylüler kendi aralarında, “bu bela nereden başımıza musallat oldu, kim bizi bu belandan kurtaracak” diyerek bir birilerine dert yanıyorlarmış. Fakat çaresi yok! Emir büyük yerden olduğu için bütün köy, evlerinin içinde bir tuvalet yapmış. Artık evlerinin etrafını kirletmemişler… Birde bakmışlar ki bu tuvalet işi çok iyi olmuş. O yaşlı dayının deyimi ile artık o bela dedikleri komutana rahmet okumaya başlamışlar. Ama artık O komutan, O karakolda olmadığı için ona söyleyememişler.
Ben de diyorum ki, bu kurbanlık büyük baş hayvanların ahırlardan çıkmasını yasaklayacak ve yaşlı dayımızın deyimi ile milletin başına “bela” olacak birini arıyoruz.
Bu hem hayvanlara eziyet eden zalim kasapların önüne geçmek bakımında hem de yaralanmalara neden olan boğa kovalamacılarının önüne geçmek için iyi olur.
Bu iş nasıl mı olur? Çok basittir bence. Yapılması gereken büyük baş hayvanları mezattan çıkarıp şehrin içine girişi yasaklanır. Büyük baş satışı yapılan her ahırda bir mezbaha kurulur. Gelip mezattan alışveriş yapılır. Tekrardan o büyük başlar ahıra götürülür. Bayram sabahı bunlar ahırdan şehre getirtilmeden o mezbahalarda kesilir. Böylece vahşet görüntüler ve yaralanmaların önüne geçilmiş olur.
Bunu yapan idareciye belki ilk başta “başımıza bela oldu” denilir, ama sonra ona rahmet okunur.
