banner2

 

Dokuz ayını dolduramayan nice çocuklar

Dokuz kurşunlarla Ana karnında vurulurlar

Dur diyen yok mu zulme neredesiniz insanlar

Ne duyarsız oldunuz çığlığımıza Müslümanlar

 

Yıkılmış kentlerimizin enkazından cesetler fışkırıyor

Kolum, bacağım daha beteri umutlarım bir bir kopuyor

Yeni eski icat kimyasallar, bombalar, kurşunlar yağıyor

Üzerimize atılıp yayılıyor bedenimizde yaylımca taranıyor

 

Annem, kardeşlerim ve ben can çekişirken

Ümmetten biri elini uzatacak diye bekler iken

Zamanın kazası yok her gün nice fidanlar devrilirken

Kardeşlerim kaza namazını kılıyor geçmiş günlerden

 

Benim anamın bacımın namusu bozulmuş iken

Mezheplerine göre abdesti bozan şeylerle atışsınlar

Asıl adım Müslüman olduğu için vurulurken ben

Mezhep ve cemaatine bağlığının feyiz ve faziletindeler

 

O kandil bu kandil diye mevlit okuturlar

Görkemli sofralar kurup keyfine otururlar

Umurlarında mı sanki ezilen Müslümanlar

Cennetlik olmak için yüzlerce ihlas okurlar

Beyaz, yeşil giyinmenin, ata binmenin sevabındalar

Her sene umreye gidip güya günah çıkarıyorlar

 

Beni yurdumda ölümlere tanık edip öldürüyorlar

Müslümanlar yurtlarında rahatça hayatını yaşıyorlar

Ben aç, susuz iken, lüks yerlerde yemekleri yesin onlar

Kilometrelerce yol yayan yalın ayak yürürüm

Onlar cüppeleriyle ciplerine binsinler

Belki bir umut doğar bana diye bota binerim

Onlar lüks kamarada manzarayı seyre dalsınlar

Bot batar yüzemem sularda kendimi özgürlüğe bırakırım

 

Ağlayan kütüğün sesini duyabilirken siz

Feryadımı duymaz gözyaşlarımı silmemsiniz

Ben her gün ölümün fotoğraf karelerindeyim

Siz keyfinizin selfiesini çekip sosyal medyayı sallayın

 

Bu topraklarda ölürüm tüm masumiyetimle

Şikâyet edeceğim hepinizi bir bir Rabbime

Kıydılar, kırdılar bedenimi ettiler lime lime

Bu utanç yetmez mi size utanılacak yüzünüze

 

Acımadan, Hunharca, vahşice, öldürülmem

Hiç dokunmadı mı kanınıza, izzetinize neden

Ben öldüm gidiyorum Rabbimin huzuruna huzur bulmaya

Söyleyin bakalım siz nasıl ölür gelirsiniz Allah’ın huzuruna

 

Savaş meydanlarında küçük MASUM bir çocuğum ben

Ben idim Günlerce işkence hanelerde işkence çeken

Üşüyen toprak değil, benim acıyı işkenceyi çeken

Canlı canlı yakılan benim, hem Kesilen, dövülen, sövülen

Bu ezilmişliğim ve perişanlığımla Allah’a yalvarıyorum

Uyuyan bu ümmeti uyandır uykusundan ya Rabbim

Benim bedenimi onların ise beyinlerini esir aldı zalimler

Bu esaret zincirlerinden tutsaklıktan kurtar ya Rabbi

Kırsınlar bu esaret zincirlerini ve görsünler gerçekleri

Kimler tarafından dışlandıklarını, aşağılandıklarını

Avatar
Adınız
Yorum Gönder
Kalan Karakter:
Yorumunuz onaylanmak üzere yöneticiye iletilmiştir.×
Dikkat! Suç teşkil edecek, yasadışı, tehditkar, rahatsız edici, hakaret ve küfür içeren, aşağılayıcı, küçük düşürücü, kaba, müstehcen, ahlaka aykırı, kişilik haklarına zarar verici ya da benzeri niteliklerde içeriklerden doğan her türlü mali, hukuki, cezai, idari sorumluluk içeriği gönderen Üye/Üyeler’e aittir.