Ah be dostlarım bu ne iştir biz ne zaman uyanacağız, ne zaman kendimizde olmadığımızı anlayacağız, ne zaman başkalarına bilerek ya da bilmeyerek hizmet ettiğimizi anlayacağız, siz açlık ve sefaletle boğuşan insanların ne kadar çok olduğunu ve bunların sayısının bizimde katkısız katkılarımızla daha çoğaldığını biliyor muyuz? Yeter değil mi bu insanların bizim sorumsuzluklarımız yüzünden çektiği bunca sorun uyandığımız gaflet uykusundan uyanma vakti sizce gelmedi mi?
Bunu kabul edelim ki biz kendimizde değiliz, dengesiz hareket ediyoruz, olmamız gereken yerden ziyade olmamamız gerekecek yerlerin semtinden geçiyoruz, asıl gitmemiz gereken adresi sürekli sansürlüyoruz, ya da kaybettiğimizi söylüyoruz. Oysaki Allah azze ve celle bizim niyetlerimizi de içimizden geçenleri de çok iyi analiz ediyor. Biz istediğimiz kadar kendimizce analiz edelim. En son analizi yapan ve o analize göre hüküm koyan odur onun denetiminde çıkmayalım ona teslim olmuşken teslimiyetimizi esarete çevirmeyelim onun bize emaneten gönderdiği o muhtaç insanlara da yardım elimizi uzatalım.
Ve biz sürekli başkalarını kötülüyor, suçluluk ihalesini başkalarına bırakıyoruz ya. İşte en büyük yanlışı orda yapıyoruz; ihaleyi onlara peşkeş çeken biz değimliyiz? Dolayısıyla bizde onların ortağıyız. Yani suçluluk ihalesinin orta yerindeyiz. Bana ne lazımcılık zırhına bürünüp yılanın yaşayacağı yıllara hürmeten kardeşlerimize hürmetsizlik yapanlara hürmetsizlik olmasın diye sesimizi çıkarmıyoruz, bu suç ihalesi sahiplerinin, aç ve perişan insanlara daha da beter olmasını gerektirecek sebeplerde etkin rol oynuyor ve faaliyet gösteriyoruz.
Yok efendim ondan sonra kardeşlerimiz, Allah onlara yardım etsin yazık diyerek ya da bir videoyu paylaşım sitelerinde gösterip bunu paylaşmayana hakkımı helal etmem demekle yetiniyoruz. Hadi orda etmezsen etme be, paylaşım anlayışımız sadece haberlerde izlemek ya da bir paylaşım sitesinde o videodaki insanların içler acısı durumuna seyirci kalmak mı ne kadar demode ne kadar banal bir o kadar gerici işi, sadece bu olmamalı paylaşım buda olsun ama bununla yetinilmesin. Artık herkes biliyor ki o insanların maruz kaldığı açlığı, sefaleti, yokluğu v.s…
Ama cimrilik akrebinin ceplerimize sardığı ağı ne zaman ki söktükse ve vicdanımız harekete geçip bize aslına dön dediyse, bizi bizden alıp götüren şeyin asıl kardeşlerimize duyarsız kalma sebebimiz olduğunu fark edip ondan feragat ettikse… Suçluluk ihalesinin tepesinde durup bir gün bizi de başsız bırakacak diyerek o yılanın başını ezdikse o zaman paylaşıma doğru adım atmış oluruz… Kendimize gelmiş oluruz.
Haydi yürüyün artık kendimize gelelim, bizler Adem’in asil çocuğu olduğumuzu unutmayalım. Asaletimiz gereği insanlara iyi davranalım hayırda yarışalım, hayırlara vesile olup hayırlı yollarda büyük çığır açalım. Sözlerimizi eyleme dökelim şimdi eylem zamanı… Eylemsiz iş olmaz. Buna da dikkat! Sakın siz Adem’in diğer çocuklarından olmayasınız…