Çok yıllar geçmiş farkına varmamışız.
Bizler yalnız dünyada anlamamışız.
Çok çileler çekmiş açlık görmüşüz.
Eğitmemişler bizi cahil kalmışız.
Uygarlık demişler ezberliyoruz.
Yeniliğe uyalım yükseliyoruz.
Yenilik dedikleri; modaya uymak.
Hakk’ı anlayan kalbe bir perde çekmek.
Bizler ahlâklı millet, asil millet.
Yeter! Ne zamana kadar bu illet?
Bazen bizler aç idik başkaları tok.
Çok safhalardan geçtik, öğrendik az çok.
Asla bizler kızmadık olmadık kıskanç.
Yapımızda bulunan gıptadır her an.
Her dem hakla uğraşanları gıpta etmişiz.
Taklitçi olduk şimdi, yanlış büyütülmüşüz.
Heyhat! Kültürümüzü unutmuşuz biz.
Kültür müdür şu benimsediklerimiz?
Son Nebi'yi gönderdi Rabbimiz bize.
Alın, okuyun, nurdur, rehberdir size.
O son peygamberdir, Uyun! Dedi hepimize.
İrademizi çalmışlar bence.
Bu dünya ebedi midir sence?
Gel, başak ekelim bitecek inan.
Aydınlatan güneşin doğduğu an.