Fethullah Gülen, haftalık yaptığı ve herkul.org'da yayınlanan sohbetlerinin bu haftaki bölümünde çok kritik uyarılarda bulundu. Gülen, kendisi ve cemaat hakkında ortaya atılan iddilarla ilgili konuştu.
İŞTE GÜLEN'İN İDDİALARA CEVAP VERİLMESİNİ İSTEYEN DOSTLARINA TAVSİYELERİ...
Hakiki mü’min, iyiliklerini hemen unutur ve onları hiçbir vesileyle hatırlamayacak ölçüde nisyana mahkum eder; kötülüklerine gelince, yetmiş sene önce işlemiş olsa da onların en küçüğünü bile unutmaz, her aklına gelişinde cinayet işlemiş gibi suçluluk duyar ve tevbe duygusuyla Allah’a yönelir.
Birkaç asırdan beri kabahatimiz, dünyayı kendi duygu ve düşüncemizden mahrum etmemizdi. Şimdi belli açılımlar oluyor; fakat onlarda da kendimizi ifade ediyor ve meseleyi popülizme bağlıyorsak, onun da tesir ve bereketi kalmaz. Kim bilir belki de bir kısım insanların tepki göstermeleri, sizin çok güzel bulduğunuz şeyleri sorgulamaları, sürekli yumruk sallamaları ve okyanusları aşacak şekilde yüzünüze şamarlar indirmeleri, yaptığınız işleri milimi milimine Allah’a bağlamadığınızdan dolayıdır.
Dün daha az saldırı vardı; hizmet küçüktü ve göze ilişmiyordu; dolayısıyla da çok göz değmiyor, kıskançlık ve haset olmuyordu. O günlerde sizi mahalle bekçisiyle takip ediyor ve size o ölçüde bir değer atfediyorlardı; engelleme mevzuunda da o kadar bir gayret gösteriyorlardı. Bir gün geldi takibi daha ciddi ele aldılar. Fakat bugün meseleyi uluslararası servislere emanet ettiler. Artık bir yerde bir fitne çıkarıyor ve onu her vasıtayı kullanarak dünyanın dört bir yanına yayıyorlar.
Küreselleşen bir dünyada yeryüzünün hemen her yanında gürül gürül bir ses haline gelmezseniz, bulunduğunuz yeri bile size haram ederler. Sesinizi soluğunuzu dünya çapında bir koro ve milletinizi her yanda sevilen bir toplum haline getirmelisiniz. Öyle ki, yerkürenin herhangi bir yerinde size bir fiske vurulduğu zaman bütün dünyanın inlemesini temin etmelisiniz.
Siz boy atıp geliştikçe ve bütün dünyada hüsn-ü kabul gördükçe, kıskançlık cephesinin de büyüyeceğini akıldan çıkarmamalısınız. Bu, yakın dairede rekabet halinde kendisini hissettirir.. müslümanlığı içine sindirememiş kimselerde haset ve çekememezliğe sebebiyet verir.. sizi temel değerleriniz itibarıyla hiçbir zaman kabul etmeyen insanların içinde de kin, nefret, taarruz ve düşmanlık duygularını tetikler.
İnsafsızca karalamalar, isnad, iftira ve saldırılar karşısında biz ancak meşru müdafaaya başvurabilir; tashih, tavzih ve tekziblerde bulunabilir; şayet kötülükte ısrar edenler olursa, haklarında tazminat davaları açarız. Bunlar meşru haklarımızdır; fakat, asla onların yaptıkları gibi saldırganlığa girmeyiz. Yumruk sallamalarına karşı yumruk sallamayız. Onlar “Bir tokat da oradakine (okyanus ötesindekine) vuralım!” deseler de biz onlara tokatla mukabelede bulunmayız.
Madem meseleyi insanlık eksenli götürüyoruz; öyleyse, Yunus’un ifadesiyle, dövene elsiz, sövene dilsiz ve gönülsüz yaşama mecburiyetindeyiz. Başkaları bize karşı insanca davranmasa bile, biz kat’iyen mukabele-i bilmisil (bir davranışa aynıyla karşılık verme) mülâhazalarına girmemeli, maruz kaldığımız bir kötülüğe benzer bir kötülükle karşılık vermeyi aklımızdan bile geçirmemeli ve her şeye rağmen mutlaka Müslüman karakterinin gereklerini yerine getirmeliyiz.
Yumruk sallayanlar, beyin insanı değil, ruh insanı değil, kalb insanı değiller; onlar insanî değerlerini baskı altına alıp mahkum etmişler. Böyleleri kendi karakterlerinin gereği olarak kine, nefrete, saldırganlığa ve yumruğa başvurabilirler. Fakat, siz de kendi karakterinizin gereğini ortaya koymalı, olsa olsa onlara acımalısınız ama asla aynıyla mukabelede bulunmamalısınız.
Biz en zor günlerde, en amansız şekilde düşmanlık yapanlar hakkında bile tel’ine, bedduaya “âmin” demedik, kimseye lânet ve kahriye okumadık. Belki onlar hakkında en acı tercihimiz, onları Allah’a havale etme şeklinde oldu. Havale etme, “Allah’ım Sen bilirsin, Sen ne dilersen onu yap!” demektir. Kaldı ki, ben havale etmeyi bile Allah’tan hidayet temenni etme alternatifine bağlayarak dile getirdim hayatım boyunca. Hâlâ da aynı alternatifle beraber söylüyorum: “Allah’ım hidayetlerini murad buyurduklarını hidayet eyle, onların gözlerini de hakikate aç, kalblerini sevgiyle donat. Yok öyle murad buyurmuyorsan, Sana havale ediyorum, ne istersen onu yap!” diyorum.
-Altmışlı yıllardan bu yana her gelen darbede ben bir bakıma silindirlendim. Daha askere gitmemiş bir insan olarak silindirlendiğim gibi askerde de paletlerin altında kaldım. 12 Mart’ta, 12 Eylül’de, 28 Şubat’ta hep paletlerin altında kaldım. On küsur senedir de burada yaşamaya mecbur kaldım. Ülkemin bir avuç toprağına canımı elli defa feda ederim ama ben burada hasret çekiyorum. Fakat, bana bunu yapan o kaba kuvvet temsilcilerine de, onları tahrik edenlere de, medyada onların hislerine tercüman olanlara da hiçbir zaman “Allah cehenneme koysun, Allah’tan bulsunlar” demedim. Belki kayıtlar altına alınmış havalelerle “Allahım, Sen Erhamurrâhimîn’sin; ne olur, rahmaniyet ve rahimiyetinle onlara da bir kapı aç, Senin engin rahmetini görsünler!” dedim.
Gelecekte kin, nefret ve adavet daha da büyüyecek. Sizin kalbinizde de şefkat, re’fet, muhabbet ve kucaklama hissi daha bir güç kazanacak. Siz de Hazreti Mevlânâ’nın yaptığı gibi herkese bağrınızı açacaksınız. Hani, adamın biri, Mevlânâ Celaleddîn Rûmî hazretlerine, “Hain, alçak.. sen Hristiyanlara bile el uzatıyorsun; günah işleyenlere dahi “gel” diyorsun. Böyle yapmakla İslam’ın onurunu iki paralık ediyor, dinin izzetine dokunuyorsun.” diyerek bir düzine hakarette bulunur. Hazreti Mevlânâ ona sadece “Sen de gel, sana da bağrımı açıyorum!” demekle iktifa eder.rotahaber.com
