Daha önce dernek üyesi sosyologların yazılarını derneğin sosyal medya hesabından paylaşan dernek yönetimi bundan böyle sosyolojik tesbitleri kamuoyuyla paylaşacak.
Toplumsal konulardaki meseleleri irdelediklerini söyleyen Dernek Başkanı Dr. Mahmut Kaya; Dernek olarak amacımız var olan toplumsal meseleleri tesbit edip çözüm önerilerini sunmak. Tüm sosyolog arkadaşlarımız kendi konularında gerekli araştırmalar yaparak sorun tesbiti ve çözüm önerilerini içeren yazı hazırlıyorlar dedi.
Kaya, açıklamasında sosyal meseleler konusunda çalışmalarının devam edeceğini söyledi.
Şanlıurfa Sosyoloji Derneğinin başlattığı sosyolojik meseleleri irdeleme serisinde ilk yazıyı Sosyolog Mehmet Guli Aslan'ın "Nepotizm; Adam kayırmacılık" başlığıyla yazdı. Daha sonra dernek başkanı Dr. Mahmut Kaya, "Nüfus ve Göç" başlığıyla Şanlıurfa'daki nüfus hareketliliğini irdeledi.
Eğitimci -Sosyolog Vehbi UZUNDAĞ "Patronaj" konusunu irdelerken Sosyoloji öğrencisi Yönetim kurulu üyesi Gülcan ÖNCEL ise Şanlıurfadaki Kadın Sorunlarını yazdı.
Şanlıurfanın Sosyolojik Meseleleri yazı dizimizde bu hafta Sosyolog-eğitimci dernek başkan yardımcısı Ahmet MEMEK'in yazdı.
İşte Memekin yazdığı o yazı:
TAŞIMALI EĞİTİM SORUNLAR ve ÇÖZÜM YOLLARI
MEB Taşımalı Eğitim Yönetmeliğinde taşımalı eğitim İlkokul, ortaokul veya imam-hatip ortaokulundan herhangi biri bulunmayan veya eğitim ve öğretime kapalı olanlar ile birleştirilmiş sınıf uygulaması yapan ilkokullardaki öğrencilerin seçilen merkezlerdeki ilköğretim kurumlarına günü birlik taşınarak eğitim ve öğretim görmelerini sağlamak amacıyla yapılan uygulama olarak tanımlanmıştır. Bu bağlamda Şanlıurfa taşımalı eğitimin çok yoğun olarak yapıldığı illerin başında gelmektedir. Öğrencilerin taşıma yoluyla eğitim kurumlarında eğitime alınması birçok sorunu da beraberinde getirmektedir. 2013-2014 Eğitim öğretim yılında Şanlıurfa İlinde taşımalı eğitim yapılan okul ve öğrenci sayısı aşağıdaki gibidir.
Taşınan Okul Sayısı 867, Taşınan Öğrenci Sayısı 75244
Türkiyede 1989-1990 eğitim öğretim yılında ilk defa 5 okulda uygulaması yapılan taşımalı eğitim 2003-2004 eğitim öğretim yılına gelindiğinde tüm ülkede yaygınlaşmış, 2011-2012 eğitim-öğretim yılında ise ilkokul, ortaokul ve liselerin tamamı taşımalı eğitim uygulamasına dâhil edilmiştir.
Taşımalı Eğitimin Gerekçelerini ise şu başlıklar altında sıralayabiliriz;
-Eğitimin yaygınlaştırılması, yerleşim birimlerinin dağınık olması, iç göçler, eğitim niteliğinin yükseltilmesi, fırsat ve imkân eşitliğinin sağlanması.
Taşımalı eğitim uygulamasında karşılaşılan sorunları da şu başlıklar altında sıralamak mümkündür;
-Servis şoförlerinin yeterli eğitime sahip olmamaları, servislere öğrenci dışında yolcu alarak yolcu kapasitesinin üstünde öğrenci taşımaları, hareket saatlerine uymamaları ve araç kullanmaları esnasındaki olumsuz davranışlarıyla (sigara içme, yüksek sesle müzik dinleme vb.) ilgili sorunlar,
-Servis araçlarının yetersizlikleriyle ilgili (ısıtma, emniyet, havalandırma vb.) sorunlar,
-Taşıma esnasında öğrencilerin servis aracı içerisindeki olumsuz davranışlarıyla (gürültü yapma, camdan sarkma, ayakta yolculuk yapma vb.) ilgili sorunlar,
-Taşımalı öğrenciler için gelen yemeğin ihale bedeline uygun kalite ve değerde olmaması, sağlığa uygunluğu, besin değerinin yetersizliği, öğrenciyi doyuracak miktarda olmaması ve okullarda yemeğin yenilebilmesi için uygun yer olmamasıyla ilgili sorunlar yaşanmaktadır.
-Taşımalı gelen öğrencilerin evlerinin okula uzak olması nedeni ile bu öğrenci velilerinin veli toplantılarına katılmamaları ve rutin okul ziyaretlerinde bulunmamaları, okul aile birliği ve OGYE (okul geliştirme ve yönetim ekibi) gibi çalışma gruplarında aktif görev almamaları sonucunda, bu öğrenci velileriyle okulda görev yapan öğretmenler arasındaki iletişim kopukluğuna bağlı sorunlar,
-Taşımalı gelen öğrencilerin ders dışı etkinliklere (egzersiz çalışması, kurs, etüt çalışması vb.) katılamaması. Bu öğrencilerin servis araçlarıyla yolculuk yapmaları sebebiyle; yorgunluk, bulantı, baş ağrısı vb. sorunlar yaşamalarının yanı sıra özellikle alt sınıf öğrencilerin fiziksel ihtiyaçlarını karşılayamamalarıyla ilgili (yemeklerini kendi başlarına yiyememeleri, tuvalet eğitimini tam olarak almamış olmaları gibi) sorunlar ve yeni okul ve sınıf ortamına uyum sağlayamamalarıyla ilgili sorunlar başta gelmektedir.
-Taşımalı eğitim yapılan okullarda görev yapan yönetici ve öğretmenlerin öğrenci servis hizmetlerinin yürütülmesi hususunun ek bir iş yükü olarak görülüp, bu ek işin ek ders ücretlerine yansıtılmaması.
Çözüm Önerileri:
-Taşıma ihale sürecinin en geç temmuz ayında bitirilmesi, şoförlerin en az lise mezunu olması ve okullar açılmazdan hizmet içi eğitimden ve sınavdan geçirilmesi,
-Taşıma araçlarının ihale sürecinde detaylı kontrolden geçirilerek, belli dönemlerde trafik ekipleri tarafından çalışma alanlarında denetiminin yapılması ve bu araçlara kamera zorunluluğu getirilmesi.
-Taşıma okullarında öğrencilerin yemek yiyebileceği uygun mekânlar yapılması, yemek denetimlerinin, idarenin yanı sıra bağımsız kuruluşlarca ve veliler tarafından da gerçekleştirilmesi.
-Taşıma okullarında öğrencisi olan velilerin belli dönemlerde taşıma araçları ile okula erişimlerinin sağlanması.
-Taşımalı eğitim yapılan okullardaki yönetici ve öğretmenlerin ek ders ücretlerinin iyileştirilmesi.
Sonuç olarak taşımalı eğitim, birçok sorunu bünyesinde barındırmaktadır. Dolayısıyla aşamalı olarak bu yöntemden vazgeçilip köylerin toplulaştırılması yoluyla yerinde eğitim sistemine geçilmesi gerekmektedir..
